fbpx
Menu Zamknij

Dla autorów

Ogólne wytyczne dla Autorów

Czasopismo “Academic Review of Business and Economics” przyjmuje do druku wcześniej niepublikowane artykuły, będące rezultatem własnych badań Autora, prowadzonych w szeroko pojętym obszarze ekonomii i biznesu, przygotowane w języku polskim lub angielskim (for English version see Guidelines for Authors LINK). Przesłane prace muszą spełniać kryteria etyczne i wymagania redakcyjne stawiane przez czasopismo. Plik z artykułem należy przesłać w formacie .doc lub .docx oraz .pdf. Zachęcamy Autorów, aby podczas przygotowywania artykułu korzystali z dostępnego na stronie szablonu artykułu (LINK). Poniżej zamieszczono szczegółowe wytyczne oraz rekomendacje dotyczące nie tylko edycji, ale również struktury, zawartości i pożądanej stylistyki opracowania. Gdyby jednak Autor potrzebował dodatkowego wsparcia ze strony czasopisma, to możliwe jest umówienie konsultacji z jednym z redaktorów. W takich sytuacjach prosimy o kontakt mailowy pod adresem arbe@uekat.pl.

1. Format strony
Papier A4, standardowe marginesy (2,5 cm z każdej strony); numeracja stron w prawym górnym rogu.

2. Tekst główny

  • Objętość artykułu (włącznie ze streszczeniami, obiektami graficznymi, spisem literatury) nie powinna przekroczyć 40 000 znaków (ze spacjami), zaś minimalna długość pracy to 20 000 znaków.
  • Na potrzeby recenzji należy włączyć opcję numerowania wierszy w całym tekście (zob. szablon artykułu LINK), ponieważ ułatwi to recenzentom przekazanie szczegółowych uwag.
  • Tekst powinien być zgodny z zasadami pisowni, gramatyki i interpunkcji obowiązującymi w języku polskim. Należy unikać rozbudowanych, wielokrotnie złożonych zdań, ale również zbyt krótkich akapitów, złożonych z jednego lub dwóch zdań – jeden akapit to jedna myśl.
  • Tekst powinien być zwarty i ułożony zgodnie z logiką wywodu (od ogółu do szczegółu). Należy używać języka naukowego (unikać potocznych sformułowań!), możliwie precyzyjnego, lecz jednocześnie zrozumiałego i klarownego nawet dla czytelnika o mniejszym rozeznaniu w danym temacie.
  • Jeśli w tekście często powtarzają się długie terminy naukowe i/lub nazwy złożone z wielu wyrazów, warto zdefiniować dla nich odpowiednie skróty/akronimy i następnie konsekwentnie używać ich w dalszej części pracy. Skrót taki należy umieścić w głównej części artykułu w miejscu, gdzie dany termin/nazwa pojawia się po raz pierwszy (skrót należy podać w nawiasie obok pełnej nazwy). Na przykład: „Zrównoważone zachowania konsumentów (ZZK) stały się w ostatnim czasie przedmiotem licznych studiów. Badania poświęcone ZZK prowadzili m.in. …”.
  • Warto unikać frazesów, oczywistych stwierdzeń (np. „Lasy to bardzo ważne ekosystemy”), zbędnych „ozdobników” (np. „Powszechnie wiadomo, że…”; „Chyba każdy się zgodzi, że…”) oraz wyeliminować zwroty, które nie wnoszą nic nowego do rozważań, a zaciemniają istotę przekazywanych treści. Jasność rozważań jest priorytetem, a drogą do niej jest prostota.

3. Czcionki i style

  • Tekst główny: Times New Roman (TNR), 12 pkt; tekst wyjustowany; odstęp między wierszami 1,15; wcięcie akapitowe pierwszego akapitu w każdym nowym akapicie 0,75 cm. W tekście można używać kursywy i pogrubień, natomiast nie należy używać podkreśleń ani wersalików. Kursywą należy wyróżnić wyrazy obce, ew. pojęcia omawiane w tekście oraz cytowane tytuły prac.
  • Nagłówki rozdziałów: TNR, 12 pkt; pogrubienie; interlinia 1,15; wyrównanie do lewej.
  • Nagłówki sekcji: TNR, 12 pkt; pogrubiona kursywa; interlinia 1,15; wyjustowany.
  • Nagłówki podsekcji: TNR, 12 pkt; kursywa; interlinia 1,15; wyjustowany; wcięcie 0,75 cm.
  • Spis literatury: TNR, 12 pkt; interlinia 1,15; wyjustowany; wysunięcie pierwszego wiersza 1,25 cm.
  • Szczegóły ustawień dla poszczególnych stylów można sprawdzić w szablonie.

4. Tabele, wykresy i rysunki (jeśli są wykorzystywane)

  • Wszystkie obiekty graficzne i tabele powinny być numerowane z zachowaniem ciągłości oraz odpowiednio przywołane w głównym tekście, zanim się w nim pojawią (np.: por. rysunek 1; zob. wykres 2; jak w tabeli 1).
  • Obiekty powinny być ulokowane w tekście możliwie blisko miejsca, w którym zostały po raz pierwszy przywołane.
  • Obiekty należy wyśrodkować na stronie i odpowiednio opisać: tytuł powinien być umieszczony pod rysunkiem/wykresem oraz nad tabelą; pod każdym obiektem musi być podane źródło informacji (patrz szablon).
  • Rozmiar czcionki: tytuły obiektów – 11 pkt, wyrównane do lewej, pojedyncza interlinia, odstęp przed i po 12 pkt; źródła – 9 pkt, wyrównane do lewej, odstęp 6 pkt przed i 12 pkt po; wewnątrz tabel/rysunków/wykresów – w zależności od ilości prezentowanych danych należy zastosować czcionkę od 6 do 10 pkt, pojedyncza interlinia.
  • Obiekt graficzny może być umieszczony na końcu rozdziału/sekcji, ale nie może go/jej rozpoczynać.

5. Przypisy i spisy literatury

  • Zarówno cytowania, jak i opisy bibliograficzne powinny być przygotowane zgodne z wytycznymi APA 7 (zob. np. https://libguides.williams.edu/citing/apa; https://aut.ac.nz.libguides.com/APA7th; https://libraryguides.vu.edu.au/apa-referencing/7GettingStarted). Wskazówki dotyczące zapisu odwołań (przypisów) w tekście podano na stronie:  https://libguides.williams.edu/citing/apa#s-lg-box-24887775, natomiast liczne przykłady zapisu poszczególnych typów źródeł w końcowej bibliografii znaleźć można na stronie: https://libguides.williams.edu/citing/apa#s-lg-box-24887776 (por. przykłady w szablonie).
  • Dla źródeł elektronicznych o niestałej zawartości konieczne jest podanie daty dostępu w spisie literatury (por. przykłady w szablonie).
  • Obowiązują cytowania wewnątrz tekstu, przypisy dolne należy wykorzystywać w wyjątkowych przypadkach.
  • Rekomenduje się przywoływanie raczej publikacji źródłowych (pierwotnych, zawierających oryginalne rozważania twórcy danej koncepcji), a nie przeglądowych (prac cytujących publikacje źródłowe).
  • Spis literatury powinien zawierać wyłącznie pozycje wykorzystane w tekście, a jednocześnie należy się upewnić czy wymieniono wszystkie powoływane źródła.
  • Pozycje w spisie powinny być ułożone alfabetycznie według nazwiska pierwszego autora. Tam, gdzie to możliwe, należy podawać DOI, czyli digital object identifier – cyfrowy identyfikator na stałe przypisany do danego dokumentu elektronicznego.
  • W spisie literatury nie podaje się źródeł nieopublikowanych.

6. Struktura publikacji
Zasadniczo zaleca się, aby artykuły przesyłane do ARBE składały się z 5 głównych części: wstęp, przegląd literatury, metodyka, wyniki badań, dyskusja i wnioski. W szczególnych wypadkach możliwe są jednak pewne (niewielkie) odstępstwa od tego szablonu, wynikające ze specyfiki danego opracowania.
Poniżej scharakteryzowano oczekiwaną zawartość poszczególnych części.

  • Wstęp
    Każdy artykuł rozpoczyna wstęp, w którym nakreśla się szerszy obszar (kontekst, tło), w jakim mieści się podjęta w artykule problematyka. W nawiązaniu do tych rozważań konieczna jest identyfikacja luki w obecnym dorobku naukowym, czyli wskazanie tego, czego brakuje w dotychczasowych ustaleniach, co jeszcze nie zostało wyjaśnione i co zrodziło konieczność przeprowadzenia omawianych badań. W powiązaniu z tymi argumentami należy wykazać nowość/wyjątkowość/oryginalność własnej pracy oraz określić, w jakim zakresie uzupełni ona istniejący stan wiedzy. W dalszej części wstępu należy przedstawić (w zależności od rodzaju artykułu) problem badawczy, cel/cele i/lub pytania badawcze oraz ewentualnie główną hipotezę/tezę badawczą. Pod koniec wstępu należy omówić strukturę artykułu.
  • Przegląd literatury
    W tej części należy dokładnie przeanalizować aktualny stan rozpoznań w danym obszarze, przytaczając najważniejsze publikacje, teorie (krótko), badaczy i wyniki ich badań. Przegląd literatury powinien obejmować zarówno literaturę światową, jak i krajową. Na podstawie wcześniejszych studiów literaturowych powinna powstać syntetyczna charakterystyka dotychczasowych ustaleń teoretycznych i empirycznych, ukazująca kwintesencję danej problematyki. Absolutnie konieczne jest zdefiniowanie pojęć i koncepcji używanych w pracy (w przypadku licznych i zróżnicowanych definicji jakiegoś terminu należy wskazać tę, która będzie obowiązywała w artykule). Poza dominującymi poglądami w razie potrzeby można też wskazać kontrowersyjne koncepcje i/lub przywołać rozbieżności w wynikach/wnioskach prezentowanych przez różnych Autorów. Tekst z cytowanych źródeł najlepiej jest streścić lub sparafrazować. Dotyczy to również tłumaczeń. Przy odwoływaniu się do literatury można używać sformułowań, takich jak:
    – Według Smitha (2019) … .
    – Inne ujęcie tego problemu (Kowalski, 2005, s. 67) wskazuje na … .
    – Badania potwierdzają istotną rolę … w … (Smith & Kowalski, 2017; Smith, 2012).
    Kopiując tekst w dosłownym brzmieniu (np. całe zdania lub dłuższe fragmenty), należy umieścić go w cudzysłowie, a w takim wypadku bezpośrednio po cudzysłowie musi być podane źródło. Jeśli źródłem tym jest pozycja zwarta, w przypisie powinna być podana strona, z której pochodzi dany cytat.
    UWAGA! Postępując wbrew tym zasadom, można zostać oskarżonym o plagiat lub „recykling” zawartości (nieuzasadnione, nadmierne wykorzystanie wcześniej publikowanego tekstu, danych, ilustracji itp.) albo o opracowanie zduplikowanej (czyli również zbędnej) publikacji.
  • Metodyka
    Ta część powinna przedstawiać sposób, w jaki przeprowadzono badania, czyli omówić zastosowane przez Autora rozwiązania metodyczne dotyczące zbierania i analizy danych. W przypadku realizacji badań pierwotnych tę część może rozpoczynać sekcja zawierająca szczegółowe hipotezy badawcze lub opis modelu badawczego wraz z układem testowanych hipotez, które poddano weryfikacji. Następnie należy opisać kolejne etapy badania, źródła danych i metody ich gromadzenia (jak np. ankieta, eksperyment), wykorzystywane instrumenty pomiarowe (np. skale użyte w kwestionariuszu) oraz zastosowane metody analizy (w tym metody statystyczne). Metodyka powinna być opisana wystarczająco szczegółowo, aby umożliwić innym powtórzenie zrealizowanych prac i/lub wtórne wykorzystanie opublikowanych wyników. Najbardziej precyzyjnie powinny być omówione nowe metody/rozwiązania, natomiast powszechnie znane techniki mogą być opisane krócej, a czytelnika należy wtedy odesłać do odpowiednich źródeł. Istotnym elementem tej części w przypadku artykułów badawczych jest także charakterystyka próby badawczej.
  • Wyniki badań
    Ta część powinna zawierać zwięzły, a jednocześnie precyzyjny opis rezultatów badań i przeprowadzonych analiz, ale bez wniosków i rekomendacji. W przypadku badań ilościowych należy uwzględnić statystyczną interpretację ich wyników. Szczególnie istotnym elementem tej części są odpowiednio dobrane, czytelne i kompletne (a więc w pełni zrozumiałe nawet bez czytania tekstu) obiekty graficzne, prezentujące dane i wyniki analiz. Dane przedstawione w tabelach nie powinny być powtarzane na wykresach (i odwrotnie).
  • Dyskusja i wnioski
    W tej części Autor powinien omówić wnioski płynące z badań w odniesieniu do przyjętych hipotez badawczych i/lub odpowiedzieć na postawione we wstępie pytania. Należy też dokonać możliwie obiektywnego porównania uzyskanych rezultatów z opublikowanymi wcześniej wynikami innych (cudzych i własnych) badań (to właśnie dyskusja). Ta część NIE SŁUŻY prezentacji nowych danych ani objaśnianiu pojęć teoretycznych, lecz pozwala podkreślić rangę osiągniętych rezultatów i dokonać pewnych uogólnień. Nie należy jednak zbytnio uogólniać własnych wniosków, jeśli nie ma ku temu przesłanek. Następnie warto przedstawić rekomendacje i implikacje praktyczne wynikające z poczynionych ustaleń. Należy wreszcie wskazać ograniczenia przeprowadzonych badań (w sferze zebranych danych, zastosowanych metod) oraz sugestie dotyczące przyszłych badań w tym obszarze (zalecane kierunki, modyfikacje, uzupełnienia zrealizowanych badań).